قند و نباته پسر

قند عسلم، گل پسرم سلام

روح مامان سلام

زندگیم عاشقتم.

چه قد خوبه که خدا تورو به من داده. خیلی دوستت دارم نفسم.

عاشق ناز کردناتم، وقتی که با ناز خودتو برام لوس میکنی و با گوشه ی چشم نگام میکنی و میخندی. دلم میخاد درسته قورتت بدم.

وقتی بهت اخم میکنم، میخندی تا منو بخندونی.

عااشق صداهای عجیب غریبتم کوروشم.

دلبر!

دوست داری از صبح تا شب فقط بازی کنی، حتی وقتی خوابت میاد تا جای ممکن مقاومت میکنی، توپ بازی رو دو ست داری، خرما و آش و مرغ از علایق جدیدته. از من و آشپزخونه هم یه لحظه جدا نمیشی.

حتی وقتی کنارتم ولی سرپام، گریه میکنی.

باید یا بغلت کنم یا بشینم. وابسته نشو مامان. دنیا جنبه نداره...

روز اربعین عزیز و خاله جون اومدن خونه ی ما و باهم از اونجا رفتیم خونه ی عمه. پسرگلم مثل همیشه خوب و آقا بود.

شب با پسرعمه و سیمین جون رفتی پخش آش نذری.

دوروز بعدشم عمو و دخترعمه سحر و عمه اومدن دنبالمون و رفتیم خونه ی عمه. چون جمعه بود و بابایی اضافه کار. گفتیم تنها نمونیم.

فرداش بابایی اومد موهای پسملیو مرتب کنه که شما عقبگرد زدی و نصف موهات پرید، مام مجبور شدیم لامپت کنیم!

فدای سر کچلت بشم من.

شدی این

فدات شم

قررربونش برم مننننننن

اینجام ننه قزی شدی

جمعه که خونه ی عمه بودیم شما برای اولین باربالا رفتن تنهایی از پله رو تجربه کردی عشقم.

مبارکه.

اینم اولین گرهی که زدی. به دستبند مامانی

و امممممممممااااااا

خرابکاری دیگری از پسری!

اومدی آشپزخونه و کابینتو خالی کردی.

شیییطووونکم.فدات بشم الهی.

دوستت دارم پسرم.

قد تموم دنیا.